Deformatika: Iragarkiak borrokatu eta autofefentsa digital feminista eta TOR instalatzekoak (I)
![]() |
|
Amets Gaiztoak dira iragakiak, berdin du nondik ikusi, aztertu edo sufritzen dituzun, normalean nabigadoreetan sufritzen ditugu baina ez dira bakarrak, edozein sare soziala erabiltzen dugunean edo mugikorrean app-a erabitzen dugunean iragarki eta “proposatutako” edukien andana jasanezina da. Nabigadoreetan noscript bezalako plugin/addons daude, orokorrean nahiko finak, gero adblock-errak ere ditugu edo ordaindupeko aplikazioaren bertsioa erosi, baina galdetu diozu zure buruari ez errotik iragarkiekin bukatzeko sistemarik dagoen? Ba ba, eta Maza du izena. Eta GNU/Linux-en zelan instalatu eta martxan jarri honako estekan azaltzen da https://labur.eus/maza
Segurtasuna aipatzen dugunean gure presentzia digitala babesteko tresnei buruz hitz egiten ari gara eta jaki badaki emakumeena dela eraso gehien sufritzen duen kolektiboa, errealitatean eta baiata mundu digitalalean ere. Donestech-etik lan interesgarria egin dute hainbat tresna eta gomendiak biltzen: https://labur.eus/emakumeen_autodefentsa_digitala |
|


El cine de terror está repleto de niños enrabietados, que ya se sabe que tienen muy mala virgen bajo su aspecto angelical y más peligro que un MENA según los estándares de Vox. Encontramos ejemplos en los alegres infantes mediterráneos de ¿Quién puede matar a un niño?, los bíblicos chiquillos de Los chicos del maíz o el inquietante Chencho de La gran familia. Pero el rizo se riza aún más cuando estos párvulos desarrollan habilidades sobrenaturales, bien por su origen demoníaco como el Damien de La Profecía o por su naturaleza extraterrestre como el Brandon de El hijo, que te pueden dejar seco como se te ocurra quitarles el proverbial caramelo. El noruego Eskil Vogt escribe y dirige con nota una nueva aportación a la tradición de niños con poderes que te miran raro. 

