Negazionistak ez dira existitzen. Beraz sailkatuko ditugu. Sinpatikoak. Lurra planeta biribila dela bezalako kontuak ukatzen dituztenak. Hasi da bideoa. Gizonkote gizenkote bat esku batean laranja bat eta bestean pitxerra bete ur. Bota dio ura laranjari, eta ur guztia lurrera. Laranja ia-ia lehor geratu da. Ergo lurra biribila balitz itsasorik gabe geratuko ginateke. Erronka bota die geologian ustez aditu horiei: ezetz potrorik aurrez aurreko debate bat telebistan egiteko…

Antipatikoak. Genozidioak, holokaustoak, esplotazio hiltzaileak eta Shoah horien guztien ukatzaileak. “Gureek gerra justua egiten dute. Genozidioak, egitekotan, etsaiek”.

Meteorologoak. Planeta ez da berotzen ari, gorabehera txikiak, besterik ez. Gradu pare bat ez doa inora. Aire egokituak konpon ezin dezakeen ezer.

Neoliberalak. Hazkunde ekonomikoa behar dugu. Bizidun espezieen suntsipena? Burtsan eraginik ez. Aberastasunaren banaketa? Geroago, lehenengo hazkundea.
(Más…)

Gure bolizko dorretik, munduko zalapartetatik salbu, realpolitik kontuak ikasteko aukera. Ikasi dugu, esaterako, Facebook eta Instagram kontuetatik soldadu errusiarrak akatzeko deia egin daitekeela, baina ezin dela errusiar desinformazioa zabaldu. Google sareetatik, Twitterretik-eta, ezin da propaganda zabaldu. Jakin dugu errusiarrek zentsura eta desinformazioa mal-tzur erabiltzen dutela, misil eta bonba hilgarriekin batera, ukrainar zibil errugabeak ankerki, akabatzeko. Gainera, errusiar bilau, errusiar doilor, errusiar zital, errusiar gizatxar, errusiar kiskil, errusiar mandil alaena horiek, zibilak akabatu eta gero, gainera, kexatu egiten dira ukrainar gixajoak, zibilak, emakumeak eta umeak denak, giza ezkutu gisa erabiliak direlako. Ukrainarrei defentsarako baliabideak bidaliko zaizkie, munduko herri zapaldu guztiei bidaltzen zaizkien bezala, eta errusiar bilau, errusiar doilor, errusiar eta abar alaena horiek guztiek hobe dute kontuz ibiltzea, zeren, deskuidatuz gero, talde terroristen zerrenda beltzan sartuko ditugu, eta orduan bai, orduan ikusiko dute zer merezi duten.
(Más…)

Marxismoak aspaldian deskribatu zuen egoera. Sistemak, martxan segitzeko, erregai gehiago behar. Beti.

Trena oso azkar zihoan, baina denek azkarrago joatea nahi. Groucho, makinista, oihukatzen “Egur gehiago! Gerra da!” eta anaiek treneko egurra erauzten lokomotorra elikatzeko, bidaiariak eragozten. Hura zirriparranda!

Gure planetan antzera ei gabiltza. Antonio Turiel bezalako festa-zapuztaileek esaten dute gero eta egur gutxiago erre beharko dugula, ezinbestean. Dagoeneko ezin lehengo erritmoan erauzi. Turielek mainstream ekonomialarien karikatura egiten du: ekonomialari horiek, señoro horiek, diote emakume batek 9 hilabetetan ume bat egin badu, 9 emakumek hilero ume bana egin beharko dutela. Edo eskala ekonomia teknikekin gehiago. Aurrerapenaren alde beti.

Gure sistema galgatu ezin duen trena da. Egurra agortu arte ezin gelditu. Abiadura moteltzeko asmorik ere ez. Mozkinak bizi gaitu. Ea nork mozkin handiago, beti lehian. Hazkunde esponentziala, hamarkadetan. Kontsumo energetiko esponentziala, ekoizpen esponentzialak, oparotasuna. Populazioaren hazkundea esponentziala… Umeek bakarrik esaten dute Errege biluzik dagoela: ezin izango zaiola zirriparranda honi luzaro eutsi!
(Más…)