Alguien con gran mala leche llamó a Pablo Neruda “gran mal poeta”. Ese fue Juan Ramón Jiménez. En su cruzada en pos de la poesía pura, no podía soportar a un personaje ciclópeo capaz de escribir la Oda a la alcachofa. Como afirmaba Oscar Wilde, “la poesía de un hombre es el veneno para otro hombre”. Y tenía razón.

(Más…)

Hiztegietan izen-mailegatzailea agertzen bada ere, nahiago “lastozko gizakia” edo “Gure gizona Panaman”. Lagunek “burdinazko burua” asmatu (<testaferro).
Iratzargailuaren diktadurapean bizi zareten koittauok ez dakizue dirua, benetako dirua, nola irabazten den. Goizero garraio publikoa lepo betetzen duzuen langileok pentsatzen duzue ekonomiaren piramidearen oinarriari zeuok eusten diozuela. Langileok oinarri- oinarrian zaudete, bai, baina dirua, benetako dirua, piramidearen punta baino gorago dago. Zeruan. Paradisuan. Tax haven horietan. (Más…)